nieuwe week, nieuwe kansen!!

Nieuwe week, nieuwe kansen!!

Vandaag alweer begin van de laatste week hier. Na deze week gaan we eerst naar Bagamayo, daar woont Hamisi, de man die voor Peter zorgt, en af en toe naar hem toegaat. Daar blijven we een dag of vier (in een hotelletje) en daarna gaan we door naar Zanzibar!! Heerlijk om dan nog een paar daagjes lekker te relaxen!!
Maar vandaag dus nog eerst een workweek! We begonnen met uitproberen van de laptop die we gekregen hebben van de Deense! En natuurlijk… het lukte niet☺
Daarom dus maar wat mannetjes opgezocht om ons te helpen!
In de tussentijd gingen wij naar het ziekenhuis. Leuk om daar weer te zijn!en natuurlijk om Sovelo weer te zien!
We hadden een bespreking met de hoofdzuster en Sovelo. Dat was prima, er werden nog wat dingen geregeld zoals dat we nog een keer met een technisch mannetje de apparaten langsgaan. Dat is nodig, maar ook fijn dat het gelijk geregeld kan worden. Wij spraken onze verwondering uit en vertelden dat we heel blij zijn dat het ziekenhuis het allemaal zo goed oppakt!
Hierna terug en helaas de laptop was nog niet klaar, dit is echt Afrika☺
We zijn nog langs de naaidames geweest, die hebben zowaar een assortiment tasjes gemaakt! Dus, onderwijs en coaching helpt echt!
Uitiendelijk was de laptop helemaal gemaakt! Niet te geloven en dat in 1 dag!!
Toen was het naailestijd ! Een andere school, hier heel dichtbij was aan de beurt! En weer bleek het een groot success! De kinderen genieten van naaien en van het feit dat hun kleding er weer goed uitziet! En ze kunnen het in no-time zelf! Ze wilden heel graag de naalden mee naar huis nemen, maar dat mocht niet van ons, de naalden blijven bij leraar.
Hierna stond alweer het mannetje met het zieke kind voor onze deur! Hij wilde dat we naar zn huis gingen om afscheid van zijn vrouw en kind te nemen. Wij wilden eigenlijk sporten, dus besloten we te gaan hardlopen naar het mannetje!
Het was eigenlijk erg ontroerend om afscheid van hen te nemen! We zouden ze heel graag geld geven, maar dat is niet slim, hij moet het zelf gaan doen! Ik heb hem nog weer een hart onder de riem gestoken, en gezegd dat hij regisseur is over zijn eigen leven. Dat hij zijn eigen leven moet gaan leiden, zonder afhankelijk te hoeven zijn van anderen. Hij begreep het, en ik hoop dat hj het ook gaat doen! Hij gaat iig Vikoba doen, een mikrokrediet van hier.
Hierna weer sportend terug, halverwege kwamen we kleine kinderen tegen, die met ons meeliepen!’Daarna gingen we onze oefeningen doen en die schatjes deden vrolijk mee. Uiteindelijk hebben we een hele training gegeven!
Super leuk! Ik genoot met volle teugen!!