Reis naar Peter!

Gisteren was de reisdag! Wat een dag. We hadden alles gepakt en alles klaar en om 10 uur kwam de pickup . Gelukkig was het een grote auto! Alle spullen erin en rijden maar. Gelukkig was er airco. Eerst een eind gereden, toen een dokter opgepikt, die werkt in Ifakara en woont (althans zijn gezin) in een plaatsje een paar honderd km van Ifakara, maar dat is du seen volle dag rijden, want de wegen zijn smal en sommige onverhard. Die man rijdt iedere vrijdagmiddag naar huis, komt dan s’nachts aan, en gaat dan op zondagochtend weer terug. Bijzonder, maar helaas waar!
De reis was niet heel bijzonder, behalve dan dat de wegen erg verbeterd leken en de chauffeur goed en ru=0=oohvn;.,,,,/reed. Net heeft een meisje wat getypt, dus sorry ☺
Verder hadden we een erg lange stop, iets waar wij niet erg blij mee waren!
Uiteindelijk moesten we het meest rotte deel in het donker doorstaan, maar gelukkig rijden die lui het zo vaak dat het geen problem voor hen is. Dit deel was onverhard, veel onverlichte voertuigen en over heel smalle bruggetjes.
Een aantal keer heb ik wel gedacht, loslaten en vertrouwen op de anderen!
Gelukkig kan ik dat redelijk en Klaas lukte het ook.
Uiteindelijk kwamen we dus inhet pikke donker aan. Er stonden heel veel kinderen om de auto, allemaal wilden z eons aanraken!
Al heel snel waren de koffers in onze toekomstige kamer! Daarna kregen we de onvermijdelijke welkomstzang. Dit keer erg gericht op bidden en danken en zegenen. Heel bijzonder, ik voelde me erg raar, die leven hier werkelijk zo dicht bij God, het is hun enige houvast!
Hierna al seen blok in slaap gevallen!

Recente Reisverslagen:

16 September 2017

16 September 2017