weekend 30 nov en 1 dec

Weekend 30 nov en 1 dec. 13
Gisteren definitief afscheid van het IOP. Vroeg wakker, toch een raar gevoel! We hadden nog een afspraak met Atilio, maar dat was pas om 10.00. de kleine meiden waren al vroeg met de poppen aan het spelen, en daarvan konden we heel mooi genieten. Ze waren heel druk, want iedere pop moest in de kanga op de rug! Mooi om te zien hoe zelfs de allerkleinsten weten hoe dat moet, en hoe volhardend ze zijn om het ook echt goed te doen. Grappig, want alle baby’s gaan bloot in de kanga, en dus moesten alle poppenkleertjes ook uit! We vermaakten ons uitstekend met het kijken ernaar, het was ons afscheidscadeau! Daarna met Atilio over onze evaluatieformulieren gepraat, het een en ander uitgelegd, en hij was een en al oor, ik heb beloofd het ook nog eens te mailen. Gelukkig gingen de beide Amerikaanse heren met Liston ook naar Iringa, dus alle bagage werd met de auto meegegeven. Dat scheelde! Uiteindelijk een laatste afscheidsrondje, de koks, de meiden, Berit, en de vrijwilligers. Jenny bracht ons met Hilda naar de bus, maar er kwam er steeds maar geeneen, dus die zijn uiteindelijk terug gegaan. Toen waren we weer samen! En de bus kwam na een tijdje wandelen. Die stopte in Metua, daar de daladala genomen. Het was de lelijkste die ik ooit gezien had! Gelukkig werd hij niet zo heel vol, want hij had al moeite zat met de heuvels! Eenmaal in Iringa ingecheckt bij Neema, (grappig, klaas zei voor klaas bruijn, maar die kenden ze niet, toen zeiden ze ineens, ah, mama Joke!) en nu heet ik dus hier ook al mama Joke! We hebben wat souvenirs gekocht (stel je er niet teveel van voor) en daarna even met Liston nog gepraat, daarna nog even weg, en uiteindelijk met Lizzy, Denise en Kim naar een pizzeria hier in de buurt, lekker en gezellig! Tja, en dat was dus het begin van onze vakantie en het eind van ons voluteeringsavontuur. Het voelde echt wel anders om zo door Iringa te lopen, je moest ineens niks meer, en je hoefde niet aan alles te denken, heel raar!! We vertelden hier in Neema ook dat het de laatste keer is, en dat vinden ze echt niet leuk, ze vragen dan wel of we terug komen, en vragen of we kinderen hebben enz,!
Zondag!
We hadden een aanplakbiljet gezien van een kerkdienst in een Deense kerk. Vanochtend zijn we daarheen gewandeld. Het was een lekkere wandeling. En toen we daar aankwamen, waren er alleen maar blanken. Het was een soort van compound. De kerkdienst was heel eenvoudig, maar mooi, we hebben al kerstliederen gezongen en alles was in het engels, lekker om goed te kunnen volgen! De preek was super eenvoudig, maar erg mooi, voor de geïnteresseerden: we hebben hem op mail, want we vonden hem zo mooi dat we hem gevraagd hebben! Na de dienst was er een lunch van allemaal meegebrachte dingen. Heerlijk, ik denk serieus het lekkerste dat ik hier gegeten heb! Natuurlijk kregen we een hoop contacten! Heel bijzonder om te horen hoe mensen zich inzetten voor anderen, of anderen die hier terecht zijn gekomen door een huwelijk, of door het werk(BAM) we kwamen zelfs de vliegenier die de natuurparken van Tanzania checkt en die we in Dodoma hadden ontmoet, weer tegen! Ook was er een hele leuke Belgische vrouw, die ons gelijk uitnodigde op haar boerderij, en voor de fancy fair volgende week. Helaas, we hebben dit te laat ontdekt! Ook de man die potten bakt om vuur in te stoken om te koken was er, en herkende Klaas! En nog heel veel meer leuke interessante mensen! Na de lunch waren er workshops, en daarna nog koffie en thee met gebak! We zijn met goed gevulde magen en hoofden weer terug op honk!! Nu straks ff skypen met de kinderen, gezellig!