maandag 18 nov en dinsdag oftewel dodoma!!!

Maandag
Vandaag hebben we een heel druk programma;Allan komt om 8.00 om ons mee te nemen naar de prayer van de MAF, daarna krijgen we een rondtour door het MAF gebeuren. Het is heel indrukwekkend hoe de mensen hier wonen en werken en hoe ze met elkaar omgaan. Het lijkt een grote familie, en voelt heel goed. Deze mensen doen alles van hun werk en leven vanuit hun geloof en dragen dat ook heel duidelijk uit. Heel mooi, en ook iets om jaloers op te zijn! Ik zou hier wel kunnen aarden en kunnen blijven, denk ik. Maar goed, we krijgen een tour, zien vliegtuigjes die zonder motor zijn, of geverfd moeten worden of gewoon wachten op werk. We worden aan iedereen voorgesteld, en iedereen is heel hartelijk, en heeft zo een eigen verhaal. Er is oa een piloot, die vliegt voor de governement boven de wildparken om de wildstand in de gaten te kunnen houden. We konden bijna mee, maar helaas was dat als we alweer weg waren, en verlengen zat er niet meer in. Jammer, maar je weet nooit!! Na de rondtour gingen we naar het tehuis voor straatjongeren van de pizzeria. We hadden zaterdag in een heuse pizzeria gegeten, en die eigenaars hebben een tehuis voor straatjongeren en wezen opgericht, het geld (winst) van de pizzeria gaat helemaal naar dat tehuis. Het was trouwens het eerste bezoek waarbij we koffie aangeboden kregen! We hebben lang gepraat. Het concept is heel mooi, ze wil geen medelijden, en ook geen vrijwilligers, maar tanzanianen die daar werken en ook geen materialen toegestuurd krijgen, maar geld, zodat ze het in Tanzania zelf kunnen kopen, zo ook nog de economie hier helpen. Verder hebben ze ook een groep die streetdance doet, en uitvoeringen geeft, heel leuk. We hebben afgesproken dat ze dinsdagmiddag in de hangar komen voor een uitvoering! Hierna naarVeronica, de vrouw die in de buitenwijk van Dodoma woont en zich over een aantal weeskinderen ontfermt, en ook geeft ze in een oud kippenhok les aan 30 kindertjes. Die vrouw is heel sterk, en erg sociaal! Het klaslokaaltje zag er best goed uit, er hadden minstens 10 kindertjes stoel en tafeltjes en de rest zat op mooie matten, dat had ze goed voor elkaar! Ook had ieder kind een eigen schrift, ook heel erg goed! Het lokaal zag er goed verzorgd uit. Daarna gingen we de wijk in om een paar van “haar”kinderen te zien. In een huisje woonden 2 jongens die daar samen de boel runden, ze krijgen eten van Veronica of andere mensen uit de wijk. Hierna hebben we bij Veronica gepraat over wat ze wil, en kregen ook nog een soda. Veronica zelf heeft een leuk huis, zelfs met een heus bankstel! En ook bijzonder, zelfs in deze wijk, hebben ze veel tappunten van water! Goed geregeld!!
Vervolgens hadden we honger, en gingen we eten bij Dodoma, lekker in de rustige tuin. Toen we er net zaten, kwam Annet Knol er al aan. Annet Knol is van onze kerk, ze deed vroeger altijd jeugdwerk en ging met onze kinderen op kamp mee. Ze had in de kerkkrant van haar schoonmoeder gelezen dat wij hierheen gingen, en contact gezocht. Zij is psychiater in wording, en doet haar co-schap ofzo in Dodoma, dat is een doorlopend project, Nederlandse studenten gaan een halfjaar daar werken. Ze geven les, en ze lopen mee. Zo is het dus een opbouwend iets, want iets wat jij bent begonnen, wordt overgenomen door de volgende! Maar goed, Annet was er dus ook, en wij gingen met haar mee naar huis, terwijl Camilla met Allan mee ging. Annet woont in het Holland House, dat is een groot huis met veel appartementen, gebouwd door een Nederlander die van de huur van die appartementenzijn dovenschool bekostigd (oa) We werden naar zijn school gereden, hebben daar alles gezien. Ook weer heel erg door en voor afrikanen, en alleen het geld en beetje support komt van Robin maar hij heeft daar een super project opgezet! Het was leuk, want ik kon gewoon communiceren met die kinderen die daar waren, en zij waren daar erg verbaasd over. Alles zag er heel simpel, eenvoudig maar wel verzorgd uit, ook de keuken was simpel maar wel veilig. Hij heeft nog heel veel plannen voor de toekomst, maar het kost hem heel veel energie en tijd om alles uit te werken. Hij probeert alles aan de afrikanen over te laten ,maar dat kost juist ook best veel energei, omdat zn handen dan soms jeuken om het anders (beter?) te doen. Maar hij zegt, het is hun land, en dus hun cultuur en dus hun project. Bewonderens waardig vinden wij dat. Daarna heerlijk gekletst met Annet, over vroeger en over haar afrika- ervaringen (zij is gepokt en gemazeld door afrika) en onze ervaringen. Heerlijk gegeten, met een lekker wijntje, en gezellig gewoon lekker thuis!
Toen Annet een taxi probeerde te regelen, duurdedat erg lang. Toen belde ik Allan voor het adres, en die zei dat hij ons kwam ophalen!!! Je begrijpt niet waar we dat aan te danken hebben! Hij had met Camilla gegeten, die erg moe was. Terug op de compound nog gezellig met mensen gekletst, er is oa een Oostenrijkse student, die heel erg gezellig is, en dus ook diverse anderen. Daarna naar bed, want we moesten de volgende dag weer vroeg op, Allan zou ons om 8.00 weer komen halen!
Dinsdag
Ja hoor, onze begeleider was weer goed op tijd! We zouden wat boodschappen doen die we nog nodig hebben voor het ziekenhuis en IOP. Nou, dat hebben we geweten! Allan is echt een doordouwer zoals ik er nog weinig heb geien. Wij wilden op een gegeven moment opgeven, omdat we het niet konden vinden, maar hij douwt dan enorm door! Zo zijn we bv wel niet overdreven, 10 winkeltjes afgegaan voor klemmen over waterslangen, en zeker wel 7 banken afgegaan om geld te pinnen!!! En klaas werd chagerijnig, maar kon dat niet laten merken natuurlijk, en hj bleef rustig. In de tussentijd wilde Allan ook nog even naar zn huis dat wordt gebouwd, en hij moest een werker van hem naar het ziekenhuis brengen en halen. Die man had malaria en erg ook , fase 5plus!We hadden gepland een middagje in de tuin en zwembad, en de presentatie voorbereiden van het ziekenhuis, maar na een lunch op het NYere plein, heerlijke kip, was het alweer laat! We hebben toen snel gezwommen en naar de voorstelling van de straatjongeren in de hangar. Het was ook een afscheidsparty van een piloot van daar, dus we kregen ook nog eens heerlijke cake en limonade! Het was heel leuk, en ik denk dat het voor die jongeren heel goed is om zo te dansen, acrobatiek te doen, en ze deden ook schijngevechten. Het lijkt me heel goed om je zo af te kunnen reageren op alles wat er in je leven is gebeurd.
Na het dansgebeuren zijn we snel gaan inpakken en vervolgens weer gaan dineren! Allan reed ons dit keer naar een heel groot complex waar conferenties worden gehouden, met een heel groot zwembad! En we zaten weer heerlijk in een hele mooie tuin! Lekker gegeten, met leuke discussies! En daarna in het koffiehuis bij Dodoma lekker toetje, thee met cheesecake! Allan had ondertussen geregeld dat er om kwart over vijf de volgende ochtend een taxi ons naar het busstation zou brengen! Dus ook daarover geen zorgen, heerlijk!!