onze mini vakantie!!

Onze mini vakantie!

Donderdag gingen we eerst naar het ziekenhuis, alwaar we de gordijnen in de babykamer hebben opgehangen en we hadden dit keer de eer om twee leuke sectios te doen!! De eerste ging erg goed, alleen was Klaas de enige assistent en ik de enige babyvanger!! Gelukkig weet ik inmiddels ook goed wat ik moet doen, en leefde het kind gelijk goed!! De tweede ging ook prima, de dokter ging zelfs Klaas zn techniek voor een mooier littekencorrectie uitvoeren en het werd idd erg mooi!! Ik wilde dat het kind aan de moeder werd getoond, maar de moeder draaide haar hoofd af, en wilde totaal niet kijken, erg verwarrend en naar om te zien!! Gelunchd in het IOP, daarna naar de bus lopen. Voor we er waren kwamen er diverse bussen. Maar gelukkig kwam er snel nog eentje, dat was een hele grote en mooie, zo hadden we een luxe reis naar Iringa!! Daar nog even gestad, en toen genoten van de geneugten van Neema!!!
Volgende dag in de bus naar Songea, een lange reis!! 6 uur start, en ook echt 6 uur, die bussen hier vertrekken echt op tijd iedere keer!Gelukkig hadden we goede plaatsen! Maar we hebben af en toe doodsangsten uitgestaan!! Maar ook genoten, want het is wel heel leuk om het landschap zo te zien veranderen! Ook zag je het rijker worden!! We hebben bossen, watervallen en andere mooie landschappen gezien. Het werd met de kilometer groener!! Ook veranderden de huizen met de kilometers!! Het werden huijes van steen en langzaam aan ook echte huizen! Ook zagen we dat vrijwel ieder dorp een heuse waterpomp had!!
We overnachtten in een hotel vlakbij de busstarion, en dat was goed ook want de volgende dag ging de bus ook alweer om 6.00! intussen had Hamisi (de man die in Mbamba bay woont en ons hotel had geregeld) al diverse keren ge smst. Echt heel lief!!!
Zaterdag dus de bus naar mbamba bay!! Een echte bergrit, waarvan de eerste helft wel verhard, maar daarna werd het onverhard! Eerst hadden we nog een tussenstation en daar hebben we even een theepauze van gemaakt met lekkere chapati!! En… de grootste verrassing, we kwamen al om 11 uur aan! Daar stond Hamisi ons op te wachten!! het bleek een jonge onderwijzer/leraar te zijn!! Hij bracht ons naar ons hotel, het was een soort van resort, heel leuk!! Met een mooie tuin, en uitzicht op het meer!! Het was er super heet, en heel mooi. Het dorp leek wel op een soort van vakantiepark met net iets minder mooie huisjes!! We voelden ons heel erg op vakantie!! Ook het eten was super lekker, verse vis en verder alles niet zo zout!! We hebben die dagen dat we er warenn, lekker gewandeld, geluierd, spelletjes gedaan, gesprekken gehad met de leraren en dat was heel verhelderend! Zo blijkt dat je als je een opleiding heb gevolgd, door de overheid op een plaats willekeurig waar, wordt geplaatst als eerste werkplek. Zo zou het dan kunnen zijn dat je in Limburg heb gestudeerd (en gewoond) en je dan in Groningen moet gaan werken!! Geen keus!! Er werkt hier in het ziekenhuis ook een verpleegster op de kraamafd. (Winnie) die uit de buurt van Mbamba Bay komt. Zij kan dus bijna nooit naar haar ouderlijk huis, want dat is twee dagen reizen en duur! Ook vertelden die mannen dat er een weesjongen in het dorp woonde die geen huis had, en geen opvang, helemaal niets. Hij mag wel af en toe bij iemand slapen, maar hij slaapt ook vaak gewoon buiten. Hij kan niet naar school, kan het niet betalen, en hij heeft niemand!! Echt vreselijk!! De laatste dag hebben we hem meegenomen en kleding voor hem gekocht, het gaf me kippenvel zoals hij reageerde!! Hij deed een vreugde dansje, en het hele dorp keek vrolijk toe! Hij is een jaar of 8!! Moet je voorstellen hoe dat voor die jongen moet voelen!!
Hij is ons komen uitzwaaien (ook weer om 6.00) en er stond een jongen naast hem in lompen gehuld, en hij had toen zn nieuwe kleren aan.. het was verwarrend, de een met redelijk mooie kleren, zonder ouders en geen thuis, de ander in lompen en hopelijk wel een thuis!

De weg terug was eigenlijk hetzelfde maar dan in omgekeerde volgorde! Zelfs het “tussenhotel”was hetzelfde!!
Halverwege de tweede reisdag was er een vrachtwagen geschaard, die blokkeerde de hele weg, niemand kon er meer door. Geen nood, mensen pakten gereedschappen, vulden de goot naast de weg met stenen, en holden de berm zo uit, dat de weg een stuk breder werd. Grappig om te zien, en onze buschauffeur wilde er als eerste door. Gelukkig mochten de passagiers er niet in blijven zitten!! Maar hulde aan de chauffeur, want het lukte hem!
Toen we bijnan Iringa waren, zagen we een daladala in de berm liggen, gekanteld!
Onze buschauffeur stopte en klaas zei maar dat hij een dokter was, er lag een vrouw onder een vrachtwagen in de schaduw. Niemand keek naar haar om. We keken eens goed en zagen dat ze wel rustig ademde gelukkig! Toen gingen we als BHVer te werk, ze was bewusteloos. Gelukkig konden we haar aanspreekbaar krijgen! Toen zei ik tegen Klaas bel 112!! Maar helaas, zo werkt dat hier niet. We vroegen wel om een ambulance, maar dat ging hem ook niet worden!! Het werd een pickup, via een stuk van een laadklep die als brancard diende! Ondertussen hadden we al vastgesteld dat haar bovenbeen gebroken was. Wij gingen mee in de pickup, en zagen zo ook het ziekenhuis van Iringa van binnen! Het viel ons op dat niemand acht op vrouw sloeg, tot wij dat gingen doen! En ook dat ze wel behulpzaam zijn, maar totaal niet weten wat ze moeten doen! Iedereen gaat foto’s maken, zelfs de politie baant zich een weg door de menigte om alleen maar een foto te maken!
Verder lekker in Neema gezeten en met de meiden gezellig gekletst en take 5 gedaan. Dat was het einde van een leuke week met leuke, erg verschillende mensen!! Bijzonder hoe je dan met elkaar op reis kan, terwijl je elkaar amper kent!!