het ziekenhuis!!!!en de high school
Door: klaas en joke
Blijf op de hoogte en volg joke
19 September 2013 | Tanzania, Ilula
Gisteren was dan de dag dat we zouden gaan kennismaken met het ziekenhuis! We liepen met Tulia erheen en kwamen onderweg langs de preschool, die we met een bezoekje moesten verblijden.
We stonden nog maar net voor het schooltje of we hadden ieder al een stuk of 10 peuters aan onze nek en armen hangen! Na verloop van tijd werden ze door de juf in een rij gezet (ong 80 peutertjes) en gingen ze voor ons zingen en dansen( shake your booby ofzo) schattig!!
Hierna door naar het ziekenhuis,( een half uur wandelen over onverharde wegen, fietsen zijn hier wel, maar worden niet gebruikt……De arts die ons zou ontvangen was aan het opereren , dus een andere arts gaf ons een rondleiding,
Een bijzondere ervaring, wachtkamers in de openlucht, onderzoekskamers “schoon”, maar erg rommelig, alles vind nog handmatig plaats. We mochten overal naar binnen, apotheek voorraad is slechts een kast, verloskamertwee verloskamers, waar 4 vrouwen tegelijk kunnen bevalling, geen afscheiding, versleten bedden, geen privacy , baby bedjes, om te huilen. Ziekenboeg al niet veel beter, ook hier versleten bedden( per bed onderlaken en een paardendeken, voor de rest moet je zelf zorgen….??? Je kunt ook in een privé kamer huren voor 2 euro per dag,maar wie kan dat hier betalen. Eten en drinken wordt door de familie zelf verzorgd. De kraamafdeling ook hier hetzelfde beeld????? Er was een röntgen apparaat maar dat is defect, maar het government doet niets , dus onderneemt het ziekenhuis ook geen verdere actie( this is africa). DE zuigelingen poli is fantastisch om te zien,met name al de verschillende klederdrachten die hier te zien zijn, Unster aan het plafond kinderen worden gewogen, chaotisch maar mooi om te zien. Hier gelijk geregeld fat wij volgende week een dag meegaan met vaccineren in de omliggende dorpen. EN dan de operatie kamers. Als je naar de ok moet, dan moet de patiënt buiten om….. want er is geen directe verbinding met de kliniek. Omkleden voor personeel: je opent de buitendeur, zet je schoenen in het voorportaal, Er is ok kleding, katoenen muts, geen klompen maar witte laarzen tot kniehoogte, maskers zijn van katoen, en moet je eerst zelf strijken en dan mag je naar binnen, ook binnen de ok,minimale voorzieningen, verouderde ok bedden, lampen, anesthesie apparatuur, openstaande ramen……. Donderdag ga ik een dag meelopen op de operatiekamer ik ben benieuwd. De ok assistent moet na afloop zelf de instrumenten reinigen, uitkoken en vervolgens zelf de netten weer samenstellen. Het ziekenhuis heeft achter in de tuin een oven staan waar het ziekenhuis afval wordt verbrand. Hoewel je weinig afrikanen met een bril ziet rondlopen( het dragen van een bril schijnt erg lastig te zijn, maar vaak wel nodig.)De arts was er in ieder geval erg content mee en bedankte ons wel 10 keer).
Na de lunch een bezoek aan de highschool. Gingen met de auto, over een offroad weg, echt wel leuk!
Het is een nieuw gebouw, gesponsord door Nederlanders, Denen, Canadezen en meer nationaliteiten. Het is super mooi! Er komt een slaapgebouw voor meiden en jongens en ook daar gingen we heen met de auto, er werd zelfs iemand opgebeld die de sleutel moest komen brengen.
We kregen daar met wasi wasi ( een jongen die bij het IOP werkt) en Tulia een leuk gesprek over ontwikkelingshulp en de regering en de aard van de tanzanianen. Erg interessant om t ehoren dat deze jonge mensen een heel goede kijk op deze wereld hebben en zelf zouden willen dat hun landgenoten wat meer inhet groot zouden kunnen denken! Ook werden we daar voorgesteld als de mensen die al een jaar hier zijn, maar dan wel vanuit Ned. Dit vanwege alle contacten die wel al hebben gehad sinds een jaar! Kortom, weer een leuke, veelbewogen dag met veel gesprekken, ideen en indrukken!! Gisteravond wat voorgelezen voor de jongste meiden en ons weer verwonderd over het feig dat de nanny hier zo weinig met de meiden doet!
Ook hebben we als vrijwilligers met elkaar besloten dat we dekomende dag bij het ontbijt Tulia of Atilio willen spreken over het feit dat diverse meiden diverse vrijwilligers om geld hebben gevraagd, we vragen ons af of dat de bedoeling is!
Wordt dus vervolgd! Wij weten het antwoord, maar dat bewaren we lekker voor morgen, want dan hopen we iets meer tijd te hebben om te schrijven!
We stonden nog maar net voor het schooltje of we hadden ieder al een stuk of 10 peuters aan onze nek en armen hangen! Na verloop van tijd werden ze door de juf in een rij gezet (ong 80 peutertjes) en gingen ze voor ons zingen en dansen( shake your booby ofzo) schattig!!
Hierna door naar het ziekenhuis,( een half uur wandelen over onverharde wegen, fietsen zijn hier wel, maar worden niet gebruikt……De arts die ons zou ontvangen was aan het opereren , dus een andere arts gaf ons een rondleiding,
Een bijzondere ervaring, wachtkamers in de openlucht, onderzoekskamers “schoon”, maar erg rommelig, alles vind nog handmatig plaats. We mochten overal naar binnen, apotheek voorraad is slechts een kast, verloskamertwee verloskamers, waar 4 vrouwen tegelijk kunnen bevalling, geen afscheiding, versleten bedden, geen privacy , baby bedjes, om te huilen. Ziekenboeg al niet veel beter, ook hier versleten bedden( per bed onderlaken en een paardendeken, voor de rest moet je zelf zorgen….??? Je kunt ook in een privé kamer huren voor 2 euro per dag,maar wie kan dat hier betalen. Eten en drinken wordt door de familie zelf verzorgd. De kraamafdeling ook hier hetzelfde beeld????? Er was een röntgen apparaat maar dat is defect, maar het government doet niets , dus onderneemt het ziekenhuis ook geen verdere actie( this is africa). DE zuigelingen poli is fantastisch om te zien,met name al de verschillende klederdrachten die hier te zien zijn, Unster aan het plafond kinderen worden gewogen, chaotisch maar mooi om te zien. Hier gelijk geregeld fat wij volgende week een dag meegaan met vaccineren in de omliggende dorpen. EN dan de operatie kamers. Als je naar de ok moet, dan moet de patiënt buiten om….. want er is geen directe verbinding met de kliniek. Omkleden voor personeel: je opent de buitendeur, zet je schoenen in het voorportaal, Er is ok kleding, katoenen muts, geen klompen maar witte laarzen tot kniehoogte, maskers zijn van katoen, en moet je eerst zelf strijken en dan mag je naar binnen, ook binnen de ok,minimale voorzieningen, verouderde ok bedden, lampen, anesthesie apparatuur, openstaande ramen……. Donderdag ga ik een dag meelopen op de operatiekamer ik ben benieuwd. De ok assistent moet na afloop zelf de instrumenten reinigen, uitkoken en vervolgens zelf de netten weer samenstellen. Het ziekenhuis heeft achter in de tuin een oven staan waar het ziekenhuis afval wordt verbrand. Hoewel je weinig afrikanen met een bril ziet rondlopen( het dragen van een bril schijnt erg lastig te zijn, maar vaak wel nodig.)De arts was er in ieder geval erg content mee en bedankte ons wel 10 keer).
Na de lunch een bezoek aan de highschool. Gingen met de auto, over een offroad weg, echt wel leuk!
Het is een nieuw gebouw, gesponsord door Nederlanders, Denen, Canadezen en meer nationaliteiten. Het is super mooi! Er komt een slaapgebouw voor meiden en jongens en ook daar gingen we heen met de auto, er werd zelfs iemand opgebeld die de sleutel moest komen brengen.
We kregen daar met wasi wasi ( een jongen die bij het IOP werkt) en Tulia een leuk gesprek over ontwikkelingshulp en de regering en de aard van de tanzanianen. Erg interessant om t ehoren dat deze jonge mensen een heel goede kijk op deze wereld hebben en zelf zouden willen dat hun landgenoten wat meer inhet groot zouden kunnen denken! Ook werden we daar voorgesteld als de mensen die al een jaar hier zijn, maar dan wel vanuit Ned. Dit vanwege alle contacten die wel al hebben gehad sinds een jaar! Kortom, weer een leuke, veelbewogen dag met veel gesprekken, ideen en indrukken!! Gisteravond wat voorgelezen voor de jongste meiden en ons weer verwonderd over het feig dat de nanny hier zo weinig met de meiden doet!
Ook hebben we als vrijwilligers met elkaar besloten dat we dekomende dag bij het ontbijt Tulia of Atilio willen spreken over het feit dat diverse meiden diverse vrijwilligers om geld hebben gevraagd, we vragen ons af of dat de bedoeling is!
Wordt dus vervolgd! Wij weten het antwoord, maar dat bewaren we lekker voor morgen, want dan hopen we iets meer tijd te hebben om te schrijven!
-
19 September 2013 - 17:31
Annet En Niek:
Hallo Joke en Klaas,
Tot nu toe hebben we jullie verslagen met veel belangstelling, verbazing en bewondering gelezen. Morgen gaan we op vakantie. We wensen jullie heel veel succes want zo te lezen is er héél veel te doen. We melden ons weer als we terug zijn.
Groetjes,
Annet en Niek -
19 September 2013 - 18:02
Eefje:
Leuk om te lezen Klaas!
Bijzondere toestanden daar, moet een hele beleving zijn.
Leuk jullie verhalen te lezen.
Groetjes,
Eefje -
19 September 2013 - 20:07
Irina:
Wat een verhalen heb ik al gelezen en jullie zijn eigenlijk pas net begonnen!
Mooi, bijzonder en soms ook best heftig denk ik!
Fijn dat jullie zoveel kunnen betekenen daar, vooral voor de kids! Leuk!
Binnenkort wat fotos:)?
Veel succes en plezier daar! -
19 September 2013 - 22:19
Bert:
Fantastische verhalen, is het inmiddels maandag? Maw zijn de spullen al langs de douane?
Veel succes en sterkte.
Groet,
Bert en Linda -
20 September 2013 - 10:48
Greetje:
Wat een verhaal weer. En hoe herkenbaar! Vergeleken met "ons" ziekenhuisje in Kilimatinde.
Wat hebben wij het dan toch vreselijk rijk!
Knap dat jullie nog tijd maken voor al die verslagen!
Liefs, Greetje en Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
