weekend 25 en 26 okt
Blijf op de hoogte en volg joke
27 Oktober 2013 | Tanzania, Ilula
Weekend van 26 en 27 okt. 13
Zaterdag zouden we even het ziekenhuis bezoeken om te kijken of het allemaal goed ging met de baby en de couveuse. We bedachten dat het wel leuk voor Berit zou zijn om haar mee te vragen. Dat vond ze idd een goed plan, en dus gingen we lekker met de auto naar het ziekenhuis! Berit was behoorlijk onder de indruk, ze zei keer op keer hoe goed het is wat wij doen, maar ik voel me daar een beetje ongemakkelijk onder, we doen het omdat we het zelf ook fijn vinden om te kunnen doen, en het is gewoon een kwestie van je talenten gebruiken denk ik. Maar goed, het was leuk om Berit mee te hebben, want die is in het ziekenhuis haar afrikaanse avontuur begonnen, en liep daar dus ook herinneringen op te halen, dat was leuk om te horen!
Het babytje maakte het gelukkig goed, en de couveuse deed het ook nog!! We wilden nog even langs de verpleegkundigen en dan naar huis om te wandelen. We zaten daar te wachten (wilden nog vertellen dat ze iedere drie uur moeten tempen en het opschrijven) toen er een enorm kabaal uit de verloskamer kwam. Iedereen in rep en roer, en we moesten ook komen kijken. Er lag een vrouw te stuiteren, eerst dachten we eclampsie, maar haar bloeddruk was ok, dus waarschijnlijk een epileptisch insult. Dat werd ok!! Dus wij in het pak!! En aan tafel. Tijdens de operatie werd de hartslag steeds langzamer, en op een gegeven moment deed ze niets meer, maar het apparaat faalt wel vaker, dus we dachten eerst dat dat het was, maar we zagen snel dat het echt menens was!! Klaas ging hartmassage doen, en gelukkig hielp dat!!! Het kindje was al erg ver ingedaald, en kwam er ook levenloos uit!! Reanimatie mocht helaas niet meer baten. Het was een heel mooi kindje!!!
Ik heb zelf ook nog geprobeerd, en moest zuurstofslangen verwisselen, dan voor de moeder, dan voor het kindje, maar als de moeder geen zuurstof kreeg, ging ze achteruit, dus besloot ik toch de moeder de zuurstof te geven, en de anesthesist zag dat even later en vond het heel goed, gelukkig. Ik moest het kindje in de kanga’s (moederdoeken) wikkelen. Het was droevig, maar ook wel goed, en mooi. Hierna naar huis, want we waren best moe hierdoor.
In de middag heerlijk met de kinderen gespeeld, er waren geen vrijwilligers, en dat is best weleens heerlijk!! Je kan dan volop spelen met de kinderen en genieten van de rust hier!!!
Zondag kerkgang, vreselijk, er waren drie volwassenen en tien kinderen van iop, die hingen op mn schoot, echt niet leuk!! We wilden weg, en besloten gewoon weg te gaan. We liepen een andere kerk binnen (op afstand van 50 m vind je wel 3 kerken!) en daar waren ze aan het dansen en halleluja aan het zingen! Daar zijn we even wat langer gebleven, daarna naar het ziekenhuis! De dokter kwam ons al tegemoet, de couveuse was niet goed op temperatuur, we deden de thermostaat hoger, en voila!!
De dokter vertelde dat er een meisje was geboren dat drie pond weegt, en bij een zwangerschapsduur van 28 weken zei hij, maar het ademde wel goed… of dat dat meisje in de couveuse mocht!! Ja, natuurlijk!!! Nu lag het nog bij haar moeder, dus we namen het mee, en legden het in de couveuse!! We vroegen wat de temp was, maar dat wisten ze niet, dus thermometer gevraagd, en laten zien hoe je temp meet, en een lijstje laten maken om om de drie uur te tempen, ook voor het andere kindje dat nog steeds in de tafel ligt!
De verpleegkundigen waren helemaal enthousiast, en toen we vroegen hoe ze de thermometer gingen schoonmaken keken ze raar, moet dat dan?? Dus gevraagd naar alcohol ofzo, en ze renden weg, kwamen met bakjes en materiaal om schoon te maken, tafeltje gepakt, en ook weer klaar!!!
Nu naar huis, eten (altijd zelfde, begin echt al kwaliteits eten te missen, maar een lichaam kan vast heel veel aan, en net een sinaasappel gegeten!!)
Hierna lekkere wandeling met lekker zitten genieten van het hele mooie landschap!!! En nu dus typen, proberen op internet te komen en dan… wijntje zou lekker en leuk zijn!!!
Trouwens, bedankt voor alle support vanuit Nederland, heel fijn! Als we hulp nodig hebben, staat iedereen gelijk klaar met goede adviezen, stukken , picto’s enz! Echt heel fijn!!!
Zaterdag zouden we even het ziekenhuis bezoeken om te kijken of het allemaal goed ging met de baby en de couveuse. We bedachten dat het wel leuk voor Berit zou zijn om haar mee te vragen. Dat vond ze idd een goed plan, en dus gingen we lekker met de auto naar het ziekenhuis! Berit was behoorlijk onder de indruk, ze zei keer op keer hoe goed het is wat wij doen, maar ik voel me daar een beetje ongemakkelijk onder, we doen het omdat we het zelf ook fijn vinden om te kunnen doen, en het is gewoon een kwestie van je talenten gebruiken denk ik. Maar goed, het was leuk om Berit mee te hebben, want die is in het ziekenhuis haar afrikaanse avontuur begonnen, en liep daar dus ook herinneringen op te halen, dat was leuk om te horen!
Het babytje maakte het gelukkig goed, en de couveuse deed het ook nog!! We wilden nog even langs de verpleegkundigen en dan naar huis om te wandelen. We zaten daar te wachten (wilden nog vertellen dat ze iedere drie uur moeten tempen en het opschrijven) toen er een enorm kabaal uit de verloskamer kwam. Iedereen in rep en roer, en we moesten ook komen kijken. Er lag een vrouw te stuiteren, eerst dachten we eclampsie, maar haar bloeddruk was ok, dus waarschijnlijk een epileptisch insult. Dat werd ok!! Dus wij in het pak!! En aan tafel. Tijdens de operatie werd de hartslag steeds langzamer, en op een gegeven moment deed ze niets meer, maar het apparaat faalt wel vaker, dus we dachten eerst dat dat het was, maar we zagen snel dat het echt menens was!! Klaas ging hartmassage doen, en gelukkig hielp dat!!! Het kindje was al erg ver ingedaald, en kwam er ook levenloos uit!! Reanimatie mocht helaas niet meer baten. Het was een heel mooi kindje!!!
Ik heb zelf ook nog geprobeerd, en moest zuurstofslangen verwisselen, dan voor de moeder, dan voor het kindje, maar als de moeder geen zuurstof kreeg, ging ze achteruit, dus besloot ik toch de moeder de zuurstof te geven, en de anesthesist zag dat even later en vond het heel goed, gelukkig. Ik moest het kindje in de kanga’s (moederdoeken) wikkelen. Het was droevig, maar ook wel goed, en mooi. Hierna naar huis, want we waren best moe hierdoor.
In de middag heerlijk met de kinderen gespeeld, er waren geen vrijwilligers, en dat is best weleens heerlijk!! Je kan dan volop spelen met de kinderen en genieten van de rust hier!!!
Zondag kerkgang, vreselijk, er waren drie volwassenen en tien kinderen van iop, die hingen op mn schoot, echt niet leuk!! We wilden weg, en besloten gewoon weg te gaan. We liepen een andere kerk binnen (op afstand van 50 m vind je wel 3 kerken!) en daar waren ze aan het dansen en halleluja aan het zingen! Daar zijn we even wat langer gebleven, daarna naar het ziekenhuis! De dokter kwam ons al tegemoet, de couveuse was niet goed op temperatuur, we deden de thermostaat hoger, en voila!!
De dokter vertelde dat er een meisje was geboren dat drie pond weegt, en bij een zwangerschapsduur van 28 weken zei hij, maar het ademde wel goed… of dat dat meisje in de couveuse mocht!! Ja, natuurlijk!!! Nu lag het nog bij haar moeder, dus we namen het mee, en legden het in de couveuse!! We vroegen wat de temp was, maar dat wisten ze niet, dus thermometer gevraagd, en laten zien hoe je temp meet, en een lijstje laten maken om om de drie uur te tempen, ook voor het andere kindje dat nog steeds in de tafel ligt!
De verpleegkundigen waren helemaal enthousiast, en toen we vroegen hoe ze de thermometer gingen schoonmaken keken ze raar, moet dat dan?? Dus gevraagd naar alcohol ofzo, en ze renden weg, kwamen met bakjes en materiaal om schoon te maken, tafeltje gepakt, en ook weer klaar!!!
Nu naar huis, eten (altijd zelfde, begin echt al kwaliteits eten te missen, maar een lichaam kan vast heel veel aan, en net een sinaasappel gegeten!!)
Hierna lekkere wandeling met lekker zitten genieten van het hele mooie landschap!!! En nu dus typen, proberen op internet te komen en dan… wijntje zou lekker en leuk zijn!!!
Trouwens, bedankt voor alle support vanuit Nederland, heel fijn! Als we hulp nodig hebben, staat iedereen gelijk klaar met goede adviezen, stukken , picto’s enz! Echt heel fijn!!!
-
28 Oktober 2013 - 16:56
Lietha:
Ha Joke en Klaas,
Al weken genieten wij van jullie verslagen. Wat een fantastische reis. Dankzij jullie initiatief gebeurt er veel en kunnen jullie veel kennis delen. Het verschil in luxe en armoede is groot, lijkt mij. Maar het is voor jullie wel fijn om zo nu en dan even op adem te komen. Jullie naar een safari, wij naar Zwitserland. Iets minder dieren hebben wij gezien..... Wat lijkt mij dat fantastisch. Ik herinner mij nog goed dat wij in Havana met Muriel door een dierentuin reden, waar de dieren vrij rondliepen. Een baby olifantje slingerde haar slurf door de open deuren van de bus naar binnen en Muriel riep: oh wat een poepie!!! is vastgelegd op film..... Wij hebben hier net de eerste najaarsstorm achter de rug. Een hele echte storm met afgewaaide boomtakken, treinen die niet reden en vliegtuigen die niet landden en/of vertrokken. Als ik naar buiten kijk lijkt de rust weer een beetje te zijn weergekeerd. Veel succes en plezier nog met jullie avontuur! Wij genieten graag nog een tijdje met jullie mee!!
groetjes, Lietha en natuurlijk ook van Hugo -
29 Oktober 2013 - 15:42
Gerda:
Dag Joke en Klaas, zijn even een paar weekjes druk geweest hier en komen net terug van Ameland.
Het is ongelooflijk wat jullie allemaal weer meegemaakt hebben na alle verslagen bijgelezen te hebben. Gelukkig dat na de tragiek van dingen die daar gebeuren er ook goede dingen tot stand komen zoals de couveuse. Het blijft wel moeilijk lijkt me om positief te blijven maar Joke, zoals je schrijft, dat doen jullie wel samen. Knap hoor. Kom maar weer eens gezellig bij-eten en kletsen als jullie weer terug zijn.
Leuk het verhaal van Roel en de meisjes daar. Doet het wel goed zo'n blonde jongen toch!
Tjerk en Rasha hebben een bijzonder mooie bruiloftsdag gevierd en een mooie reis gemaakt naar de Seychellen. Een echt honeymoon eiland. Ze hebben het verdiend.
Wensen jullie heel veel sterkte en hou je haaks. Zien de berichten weer graag komen en leve mee.
groetjes van mij en Peter.
-
31 Oktober 2013 - 21:11
Marvin:
marvin hajllllllo kla de -
03 November 2013 - 21:29
Marin Foriwaa:
marvin hajllllo kla vais -
14 November 2013 - 20:11
Marvin:
marvin hajlllllllllllo kla -
15 November 2013 - 19:07
Marvin:
marvin hajlllllllllo vais
jacco buikk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
