vrijdagmiddagborrel
Blijf op de hoogte en volg joke
29 September 2017 | Nederland, Alphen aan den Rijn
Vrijdagmiddag, borrelmiddag!
Gisteravond niet veel gedaan. Vanochtend naar het ziekenhuis gewandeld. Heerlijk om zo naar je werk te kunnen wandelen. Ongeveer een half uur stevig doorlopen in een heerlijke temperatuur!
Het grappige was dat we te laat waren, ze zaten al op ons te wachten en zeiden dat ze niet aan afrikaanse tijd doen☺
Verschillende echo’s gemaakt . eentje was een vrouw die een process in haar buik had, die zou geopereerd moeten worden, maar het was de vraag of ze het geld daarvoor had. We laten uitzoeken of dat zo is, anders gaan we haar sponsoren. Na het werk konden we weer in het Resthouse napraten en wat drinken en eten. Dat is gewoonte in het ziekenhuis geworden, de artsen komen na werktijd daar om n ate praten. Erg gezellig en ook nog zinvol!
Thuis de naaidames bezocht, die hebben een soort van naaiatelier hier op het terrein en wat naaimachines, op die manier verdienen ze de kost met kleding naaien voor bv vrijwilligers. Paulien heeft ze geleerd tasjes te maken en wij hebben wat kleine stukjes stof voor ze gekocht, zodat ze daar tasjes van kunnen maken. Ze lijken er wel blij mee.
Na een heerlijk middagje buiten lezen en relaxen gaan we met de meiden en de vrijwilligers en wat mensen van de keuken naar de bar om een soda te drinken. Erg gezellig!
O, ja nog even over het commentaar dat we 2 kleinkinderen hebben☺ De oudste loopt allang, dus die telde ik niet mee☺ natuurlijk hoort ze erbij, zij is de oudste!!
Na het eten nog even doorgepraat met andere nederlanders over het volgende. In het ziekenhuis was een vrouw die haar leverwaardes zou moeten weten, omdat ze verdacht werd van slechte waardes. Ze wilden de vrouw naar Iringa sturen, wij vroegen of ze de apparatuur daarvoor niet hadden. We kwamen zodoende in het laboratorium (mooie ruimte) Daar stond wel het apparaat, maar de benodigdheden om de test te doen waren op. als je dan doorvraagt blijkt dat de regering dat moet bekostigen en het niet doet. Als je die benodigdheden wel hebt, kan je een jaar lang mensen testen (ongeveer 50) en dan ook die mensen verder behandelen want die mogelijkheden zijn er wel. We hebben naar de prijs gevraagd en dat was 100,- euro. Wij besloten om dat dan voor het ziekenhuis te betalen zodat ere en jaar lang mensen met lever- en nierklachten naar behoren getest en behandeld kunnen worden. Bijzonder hoe hier de beslissingen blijven liggen of anders genomen worden dan wij zouden doen, want als je toch zo’n apparaat heb, zorg je toch dat je ermee kan werken, hoe dan ook.
Verder valt het op dat de jongere vrijwilligers erg onder de indruk raken van wat ze hier meemaken en de armoede die hier heerst.
Gisteravond niet veel gedaan. Vanochtend naar het ziekenhuis gewandeld. Heerlijk om zo naar je werk te kunnen wandelen. Ongeveer een half uur stevig doorlopen in een heerlijke temperatuur!
Het grappige was dat we te laat waren, ze zaten al op ons te wachten en zeiden dat ze niet aan afrikaanse tijd doen☺
Verschillende echo’s gemaakt . eentje was een vrouw die een process in haar buik had, die zou geopereerd moeten worden, maar het was de vraag of ze het geld daarvoor had. We laten uitzoeken of dat zo is, anders gaan we haar sponsoren. Na het werk konden we weer in het Resthouse napraten en wat drinken en eten. Dat is gewoonte in het ziekenhuis geworden, de artsen komen na werktijd daar om n ate praten. Erg gezellig en ook nog zinvol!
Thuis de naaidames bezocht, die hebben een soort van naaiatelier hier op het terrein en wat naaimachines, op die manier verdienen ze de kost met kleding naaien voor bv vrijwilligers. Paulien heeft ze geleerd tasjes te maken en wij hebben wat kleine stukjes stof voor ze gekocht, zodat ze daar tasjes van kunnen maken. Ze lijken er wel blij mee.
Na een heerlijk middagje buiten lezen en relaxen gaan we met de meiden en de vrijwilligers en wat mensen van de keuken naar de bar om een soda te drinken. Erg gezellig!
O, ja nog even over het commentaar dat we 2 kleinkinderen hebben☺ De oudste loopt allang, dus die telde ik niet mee☺ natuurlijk hoort ze erbij, zij is de oudste!!
Na het eten nog even doorgepraat met andere nederlanders over het volgende. In het ziekenhuis was een vrouw die haar leverwaardes zou moeten weten, omdat ze verdacht werd van slechte waardes. Ze wilden de vrouw naar Iringa sturen, wij vroegen of ze de apparatuur daarvoor niet hadden. We kwamen zodoende in het laboratorium (mooie ruimte) Daar stond wel het apparaat, maar de benodigdheden om de test te doen waren op. als je dan doorvraagt blijkt dat de regering dat moet bekostigen en het niet doet. Als je die benodigdheden wel hebt, kan je een jaar lang mensen testen (ongeveer 50) en dan ook die mensen verder behandelen want die mogelijkheden zijn er wel. We hebben naar de prijs gevraagd en dat was 100,- euro. Wij besloten om dat dan voor het ziekenhuis te betalen zodat ere en jaar lang mensen met lever- en nierklachten naar behoren getest en behandeld kunnen worden. Bijzonder hoe hier de beslissingen blijven liggen of anders genomen worden dan wij zouden doen, want als je toch zo’n apparaat heb, zorg je toch dat je ermee kan werken, hoe dan ook.
Verder valt het op dat de jongere vrijwilligers erg onder de indruk raken van wat ze hier meemaken en de armoede die hier heerst.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
