woensdag

Woensdag

Gisteren werden we voor het eerst later gehaald dan ze hadden gezegd, maar het was maar een half uurtje!
In het ziekenhuis wisten ze nog van de couveuse en hoe die werkte, en er waren geen operaties, dus alleen een tijdje op de echokamer gestaan. Hierna met de dokter gepraat en een lift terug gekregen. We hadden nog veel te doen, inpakken enz, want laatste avond. Op een gegeven moment mochten de kinderen op de schommels en wip, wat hadden ze een lol!! Echt genieten, en iedere keer komen om te laten zien hoe mooi ze het vonden, en dankjewel zeggen. Geweldig! Dus, Sam, super bedankt!! Namens de kinderen van mama Tekla in Ifakara!
Tja, en toen begon toch echt de avond, we aten allemaal in dezelfde ruimte, dat was al apart. Het viel me op dat het heel stil was onder het eten en dat de kinderen heel gedisciplineerd op hun eten wachtten. De groten helpen de kleintjes, dus alles was prima!
Hierna het bid gedeelte, dat is toch ook op een bepaalde manier erg indrukwekkend, de kinderen die ons zegenen en God bedanken dat wij zijn gekomen. Natuurlijk moesten wij ook iets zeggen.daarna mama Tekla, die er ook wel voor uitkwam dat ze het lastig vond dat we weer weggaan, want ze is dan weer helemaal alleen.
Hierna dansen natuurlijk en daarna de kado’s . wij kregen een gewaad (ik) en Klaas een stok (alweer)
Toen kwamen wij aan de beurt! Wij hadden (alweer dankzij Sam!) voor ieder meisje een pop, en voor de jongens ballen en zo’n gooiding! Ontroerend om te zien hoe ze met de popppen omgingen en hoe de jongens juichten om de ballen en het goooiding. Uiteindelijk werd het dan tijd om naar bed te gaan, want volgedne dag heel vroeg op!