gisteren, maandag

Gisteren

Gisteren gingen we eerst naar een school die de italianen soort van geadopteerd hebben. Het is een staatsschool, dat betekent dat de salarissen van de onderwijzers betaald worden door de staat, maar de leerlingen hoeven geen schoolgeld te betalen. De school telt 1500 leerlingen van 3 t/m 12 jaar. De gebouwjes zien er pover uit, maar dat is niet het problem daar. De toiletten (8 stuks voor de hele school) zonder deuren, gat in de grond en dat is het, zijn vol. dus eigenlijk kunnen ze niet meer gebruikt worden. Ouders hebben geld ingezameld, en zijn begonnen met de bouw van nieuwe toiletten, maar dat is gestopt omdat het geld op was.
De ouders participeren goed en veel in de school, zo brengen ze met zn allen genoeg eten mee om de hele school tussen de middag van eten te voorzien. Er is een waterreservoir van 50.00 liter en eentje die aangesloten gaat worden op water van de regering, die 1 keer per week water levert, maar de school gaat vragen of dat vaker mag, zodat er water in de toiletten die dus afgebouwd meoten worden gebruikt kan worden.
We gingen kijken naar de allerkleinsten. Die zaten in een gebouw waarvan wij zouden zeggen dat het dieronvriendelijk is. Nu is het droog, maar als het regenseizoen er is, worden ze kleddernat, en soms moeten ze daardoor naar huis. Het hok is opgebouwd uit golfplaten en het da kook, maar dan met grote gaten. In dat lokaal zitten 60 kinderen, onbegrijpelijk, je wordt era f en toe echt moedeloos van.
In de middag zijn we naar het weeshuis van de italiaanse priester gegaan, daar zitten gehandicapte kinderen . in 2013 zijn we er 2 keer geweest. Die vrouw kende mij daar nog van. Het was weer erg indrukwekkend hoe daar zoveel gehandicapte kinderen met zoveel liefde verzorgd worden. We hebben weer bellen geblazen, dat is een groot feest voor deze kinderen!
De terugweg liepen we met zonsondergang en daarna in het donker. Heel bijzonder. In de avond skipbo gedaan.