dit was ik vergeten geloof ik, is nog in Dar
Blijf op de hoogte en volg joke
16 September 2017 | Nederland, Alphen aan den Rijn
Tweede dag alweer!
Na een onrustige nacht, onrustig vanwege de stilte na de herrie in het vliegtuig en ook vanwege onze onrustige hoofden, warden we erg croggy wakker!
Ik was ook wat duizelig en Klaas was ook niet op zn best. We gingen ontbijten, waren helemaal alleen aan een hele lange tafel. Dat doe took geen goed aan je stemming en hoofd! Je vraagt je dan helemaal af wat doen we hier eigenlijk!
Om 12 uur nog even met mn moeder gebeld, gelukkig vond die de mevr die in de tijd dat wij er niet zijn voor haar gaat zorgen, wel aardig!
Gelukkig verdween dat gevoel uiteindelijk wel, vooral na een gesprek samen over het nut en onnut van wat we doen, en over het feit dat het zo lastig is om los te laten. Vooral het loslaten van de oma’s en de kleinkinderen kost me heel veel moeite. Maar tegelijkertijd realiseer ik me dat we ook een eigen leven hebben en dat we als we terug zijn weer genoeg kunnen en mogen doen voor anderen in Nederland. Maar daarover waarschijnlijk meer in de loop van de tijd, want het is een rode draad in mijn gedachten!
Maar nu Dar es Salaam, het is zeker veranderd sinds 2013. Er is meer hoogbouw, de wegen lijken minder druk, en er lijkt minder plastic te zwerven. OOk zagen we dat mensen plantjes kweken en verkopen, lijkt ons toch ook een teken van komende welvaart!
We hebben lekker gerelaxed en gepraat, en gelezen, gemaild, kortom een goede rustdag!
Aan het eind van de middag gingen we terug naar het hostel, waar Hamisi op ons wachtte. Hij leek jonger dan de vorige keer! Hij lijkt een wijs man, hij is onderwijzer in geschiedenis en Kiswahili en zijn vrouw vistechnologe, ze geeft onderwijs op de universiteit. Een bijzonder stel, lijkt ons!
We kletsten wat, en kwamen te weten dat we morgen opgehaald worden door een auto van het ziekenhuis van Ifakara, we zijn benieuwd!
Nu zit ik op een schommelbank op het dakterras, we wachten op Hamisi, dan gaan we lekker eten, en daarna hopen we rustig te kunnen gaan slapen. Mijn hoofd is in ieder geval iets rustiger en daar ben ik blij om!
Na een onrustige nacht, onrustig vanwege de stilte na de herrie in het vliegtuig en ook vanwege onze onrustige hoofden, warden we erg croggy wakker!
Ik was ook wat duizelig en Klaas was ook niet op zn best. We gingen ontbijten, waren helemaal alleen aan een hele lange tafel. Dat doe took geen goed aan je stemming en hoofd! Je vraagt je dan helemaal af wat doen we hier eigenlijk!
Om 12 uur nog even met mn moeder gebeld, gelukkig vond die de mevr die in de tijd dat wij er niet zijn voor haar gaat zorgen, wel aardig!
Gelukkig verdween dat gevoel uiteindelijk wel, vooral na een gesprek samen over het nut en onnut van wat we doen, en over het feit dat het zo lastig is om los te laten. Vooral het loslaten van de oma’s en de kleinkinderen kost me heel veel moeite. Maar tegelijkertijd realiseer ik me dat we ook een eigen leven hebben en dat we als we terug zijn weer genoeg kunnen en mogen doen voor anderen in Nederland. Maar daarover waarschijnlijk meer in de loop van de tijd, want het is een rode draad in mijn gedachten!
Maar nu Dar es Salaam, het is zeker veranderd sinds 2013. Er is meer hoogbouw, de wegen lijken minder druk, en er lijkt minder plastic te zwerven. OOk zagen we dat mensen plantjes kweken en verkopen, lijkt ons toch ook een teken van komende welvaart!
We hebben lekker gerelaxed en gepraat, en gelezen, gemaild, kortom een goede rustdag!
Aan het eind van de middag gingen we terug naar het hostel, waar Hamisi op ons wachtte. Hij leek jonger dan de vorige keer! Hij lijkt een wijs man, hij is onderwijzer in geschiedenis en Kiswahili en zijn vrouw vistechnologe, ze geeft onderwijs op de universiteit. Een bijzonder stel, lijkt ons!
We kletsten wat, en kwamen te weten dat we morgen opgehaald worden door een auto van het ziekenhuis van Ifakara, we zijn benieuwd!
Nu zit ik op een schommelbank op het dakterras, we wachten op Hamisi, dan gaan we lekker eten, en daarna hopen we rustig te kunnen gaan slapen. Mijn hoofd is in ieder geval iets rustiger en daar ben ik blij om!
-
16 September 2017 - 19:57
Bram En Henny:
Leuk om jullie wederwaardigheden mee te maken uit een heel andere wereld.Wel hoop ik dat jullie en met name jij Joke wat rust in je hoofd krijgt.Laat het los,je bent nu daar en om er wat van te maken moet je ook helemaal daar zijn.Mocht er in Nederland wat gebeuren dan hoor je het vanzelf,het helpt niet om je daar nu zorgen om te maken.We leven graag weer verder met jullie mee en zullen binnenkort eens appen,groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
